RUBAİLER
-1-
Rabbim semavatı kat kat yaratmış,
Nakış nakış işlemiş, ona ruhunu katmış.
İyi bak onda yarık yırtık mı var!
Onda eksik aramak, sana mı kalmış.
-2-
Yaktın yıktın âlemi, serte ser,
İnsaftan izandan yok sende eser.
Hor bakmaz yediği yere köpek bile,
Sana köpek diyemem o yanında şaheser.
-3-
İnsan olmanın kadrini kıymetini bil,
Kim için şu gökler, yerler ve zemin?
Kin öfke ve nefreti gönlünden sil,
Yaşadığın dünya, varlığın kimin?
-4-
Gençliğinde güler oynar coşarsın,
Sevdalanır, yâr peşinde koşarsın.
Çökünce gam yükü, omuzlarına,
Güçten düştüğüne, niye şaşarsın?
-5-
Döndürsen devranı, kendi gönlünce,
Yazsan kaderini, inceden ince,
Bir gün ömrün bitip, kabre girince,
Seni de yer orda kara karınca.
-6-
Yaratılan rızıkta mutlaka vardır payın,
Şırıl şırıl akan pınardan içecek suyun,
Yüce Rabbim aç bırakmaz kulunu,
Olmazsa olmasın emmin ve dayın.
-7-
Bencilin biri çıkar, benim ben der,
Haram helal demez ne bulursa yer,
Ecel kapısını çaldığı zaman,
Canını canından alır ve gider.
-8-
Kime sorsan dünya yalan diyorlar,
Ölünce malın mülkün talan diyorlar,
Hikmetinden sual olunmaz onun,
Tek gerçek sonsuza kalan diyorlar.
-9-
Rahman sensin, Rahim sensin, Rab sensin.
Kullarını affetmeyi seversin,
Bana yalnız kulumsun desen yeter,
Cennetine kimler girerse girsin.

ALİ GÖZÜTOK