MEHMET BEY...
MEHMET BEY…
Sabahın köründe sevinç içinde, Tıkladı kapımı geldi,Mehmet Bey, Yaklaştı uzattı tevazu biçimde, Yüzlüğü verdi elden,Mehmet Bey… Babadır evlada kırılmaz ki asla, Bulursan böylesin sırtını yasla, Kepçeyle aldığın dağıtıyor tasla, Altı bini esirgemez, Mehmet Bey, Sevinci gözünden okunmuştu dün, Borçlanmıştı içinden dağıldı hüzün, Gönlüne kurmuştu neşeyle düğün, Çalıp oynayası geldi, Mehmet Bey… Bundan kelli neler olacak merakı, Evladın iyi olmasıdır,yüzünün akı, Sözünü dinlememiş olsa da HAKKI, Gelecekten ümitlidir, Mehmet Bey… Evdeki nüfusunun hepsi bir yana, Mustafa’sı değermiş nice ki cana, Eşi Nazife Hanım ise iyi bir Ana, Yüreği bileği sağlam, Mehmet Bey… İkameti Yalova-Kadıköy’ün içinde, Bütün derdi,adam akıllı geçimde, İnsanlığı desen,adamdır o biçimde, Allah’ın iyi kuludur, Mehmet Bey… Çalışkan,fedakar iyi bir öğretmen, Saflığı,temizliği de inmiştir gökten, İyiliğini,güzelliğini almıştır kökten, Pırıl pırıl bir insandır,Mehmet Bey… Çalışıp,çabalıyor perişandır avhali, Memnundur,mutludur iyidir evhali, Başını kaşımaya kalmamış ki mecali Cefakar bir baba imiş,Mehmet Bey… Şeyhim;Derki bu Dünyanın işleri, Bitmiyor ki anne-babaların düşleri, Çok güzelmiş İsmail Hakkı’nın dişleri, Deyip deyip seviniyor,Mehmet Bey…. Nurettin GÜLBEY Saat : 10.10 30.03.2017 Yalova |