GARÎP -1-
GARÎP -1-
Yüreğimden kopa kopa Hiç gelmeyen ipe sapa Kırk kapıya kırk bin sopa Vurdum amma toz çıkmadı Ben ağayım diyenleri Ne gelirse yiyenleri İpek sırma giyenleri Gördüm amma ses çıkmadı Dostlarımla hep kol kola Bir nefes vermeden mola Çilelerle dolu yola Girdim amma iz çıkmadı Muhabbet candan ezeli Seyyah olup da gezeli Candan özge bir güzeli Sardım amma naz çıkmadı Yönümü doğan güneşe Gönlümü sadık bir eşe Özümü bir kor ateşe Verdim amma köz çıkmadı Özüm garip sözüm garip Postumu dergaha serip Bir mürşide gönül verip Erdim amma söz çıkmadı Zannetmem aştım haddimi Bulmuştum kendi dengimi Sonunda kendi kendimi Bildim amma öz çıkmadı. Murat Kahraman 05.05.2003/İstanbul |