Gece ve Kadın
şuh bir kahkaha attı, utandı ,şehir uykudaydı,
neyse ki kimseler duymadı küfretti lisan-i hâl ile uzaklardaki adamı yanında hissetti bir ışık huzmesine dokundu karanlıkta gölgeler oynaştı, gülümsedi, araladı gecenin peçesini, terledi adam bir Yıldız kaydı dilek tuttu gece gizledi, rahatça aktı kadın yalnızlığın dudağından öptü, kanattı ağlayamadı, kendine zulmetti gece kadının koynunda, kadın geceye namahrem simsiyah saçlarını taradı parmaklarıyla döktü omuzlarına, ay kıskandı soydu ruhunu çırılçıplak sundu yıldızlara gece huysuzlandı canını yaktı hoyrat sevgili,acımadı gecenin dişleri mor çürükler bıraktı masum teninde uykuyu rehin almış şeytan ölme diyor ölme, ölme ki dirilesin diril ki ölesin Kalesi savunmasız kaldı dağı geçit verdi tan vakti gökkuşağını resmini çizdi uyuşmuş elleriyle Simsiyah bir düşe daldı, sığındı sessizliğin koynuna gece yalnız kadınların sarhoş sevgilisi gün ışığıyla ayılan ölü düşlerin varisi Şair: Simsiyahım Seslendiren: Bilal Bütün |
ancak siyah örterdi zaten bu debdebeyi...