Eyy benim ceylan gözlüm hasretle kirpiklerinden öptügüm satırlar sana yazılmak için varedilmiş inan yazı senin için icad olmuş Oku diyor ya yaradan sen için bu emir okumak sana yazmak bana pay edilmiş sanırım

Eyy hasretim sevdicegim içimin ormanlarını ateşe veren kadınım insan ne için yaşarki diyorum bazen akşam kapıdan girince gözlerine bakabilmeli nöördün gadasını aldıgım diyebilmeli adam Kadını gülümsemeli sevdalısına karşısında denizleri kıskandıran gözleri ile amma öyle mi bize hep satırlar yazmak hasreti kelimelere dizmek düşüyor oysa elinde bir çayla gelmelisin yanıma oturmalısın karşıma ben aşk şiirlerinin şairi olmayım en çokta denizlere benzetmeliyim gözlerini nefesini meltemlere ve saçların salkım sögütleri olmalı şiirlerimin o küçük burnun benim uhud dagım olmalı bakışların okçular tepesinden geçer gibi beni vurmalı her an ve başımı yaslamalıyım arap çöllerinden daha sıcak alev alev yanan yüregine sonra saçlarım alev almalı gögsünde yanıp küllerim karışmalı sana ahh sevdigim kalemi tutmak ne zor bilsen adın geçince kagıtta alıp başını nerelere gidiyor hemen ne hayaller hülyalar oysa ben çöllerde bir başına kalmış bir Ebu Zer im halbuki kovulmuşum üstelik birde kavmimden yeryüzünden mutluluk okkasına batmamış hiç benim divitim Ayrılıkların bitmeyen hasretlerin şiirleri kalmış bize
Gözyaşı okkamız acılar kalemimiz yokluklar kağıdımız olmuş hep ama boş ver beni hadi ne istersen sana onu yazayım hülyalar hayaller aslında adının ilk harfini yazıp kalemi bıraksam kendi yazar inan seni Bitmez kelimeler konu sen olunca bir kez özledim desem binlerce kaya sökülüp gelir içimin yamaçlarından aslında özledim demek bile ayıptır aşk dilinde uzakta olan özlenir görülmeyen varlıgı hissedilemeyen özlenir ruhu ruhuna karışan içindeki kalbe ritim veren özlenirmi veya bunun adına özledimmi denir bilmiyorum bence bunun tarifi başka bir söz olmalı ama henüz bulunamamıştır esasen bunu anlatacak söz dizinleri yoksa özledim dermiyim aciz bence bu kelime bu hasreti anlatmaya

Yazıyorum sonra cebimde kırık dökük kelimeler aslında hitap sana olunca daha güzel daha anlamlı cümleler aslında içinde sen olmayan her cümle öznesini kaybetmiştir yükleme bir eylem verememiştir düşük bence cümle yapısı bile aslında sana hitap etmeyen tüm Cümlelerin yazdıklarım şuursuzca düşüyor işte satırlara kalemin ucuna senin adın degsin yeterki
Sen mektup say bir başkası şiir ben ahh ben ne önemi varki seni tanımadan selam vermeden önceydi o ben şimdi sadece bir sen var ben mi boş ver beni eski bir hikayeydi deyiver sen hani mektup dedimde orda kaldım soranlara selam denir sona gelince acele cevap beklerim yazılır ha birde olmazsa olmaz bir tekerleme sepet sepet yumurta sakın beni unutma yazılır daha neler yazılır neler de ahh ama bilmezsinki belkide bunları sen dijital çağda dogmuşun şanslımısın yoksa dahamı şanssız sen karar ver vel hasıl sevdigim yalan dünya ömür kısa sana yazmaya sana doymaya yetmeyecek kadar kısa hem de satırlara ara verirken herkes nerden öper bilmemde ben kirpiklerini dudaklarıma saplarcasına öpmek istiyorum bırak kanasın dudaklarım bırak sana yazayımda kansın satırlarım...