Kırgın Umutlar
Bu sabah öyle çok durgun ki, sular,
Sardı yüreğimi huzursuzluklar. Bu sabah öyle kırgın ki umutlar, Açtırmaz gülü, solgun tomurcuklar. Ekti yüreğime nefret tohumu, Kesti aydınlığa çıkan yolumu. Özenle hazırlamış acı sonumu Bulamadım gitti, doğru yolumu. Şüpheyle bakar oldu üzgün gözler. Ne yapsan da, kar etmez oldu sözler, Mutsuzluğa gebe gibi atıyor, Acıyla dağlanmış çarpan yürekler. Biliyorum sonsuza dek sürmeyecek, Yol yakınken yanlıştan dönülecek. Ağlayan gözlerim, elbet gülecek, Umutlu günlerim geri gelecek. Hanife Mert |