Ya Sen...
ben benimle ağlaştım bu gece
sessizlik atarken naralarını ne duyan vardı nede gören kaderin bir taksiratı misali, ya sen?... hangi dağda kurt ölmüştü söyler misin şu üç günlük ömrün katmerli hüzünlerinde ne bilen vardı nede soran meçhule kıdem basarken, ya sen?... zanın kabrine gam basar gibiyiz bugün burda yarın orda çömelmiş zamanlarda ne fark eden vardı nede umursayan, ya sen?... hayat işte bayatlıyor her gün balta girmez güyalar da takmış koluna zahmeti güle oynaya, duvarlar suskun soğuk soğuk boğuk boğuk ne hisseden vardı nede dalan gözler, ya sen?... yalanıma bir gün kulp buldum adı sevmek günüme dikta etse de nafile zamansız zamanlara bir çark taktım o dönüyor ben ise ölüyorum ne anlayanım var nede anlatabileceğim, ya sen ya sen sensizliğim atalım mı bir yazı tura ne dersin?... (Berlin,21.03.2017) Talat Özgen |