Anladım ki sevgi denen şey yalan
Harabeye dönen kalp, ondan geriye kalan
Dururken yerimde yanıyor içim
Kalmadı ne halim, nede halimi soran

Yine kaldım pencereme konan
Bir kanadı kırık serçe ile ben
Ne can olmuş nede canan
Çok sevdiğim kirazlardan ayrıyım ben

Kelimelerde kaldı her şeyim
Sen çileksen ben ise neyim
Delicesine esen rüzgar dalga dalga
Alıp götürdü kalmadı hiçbir şeyim

İşte verilen sözler, bilmem ki nerde
Duygular yüklü, korkunç bir sel
Unutamam, gül olup kokladığım her yerde
Bir ses, bir koku çeker kendine haydi gel ne olur gel

Sen kalbimde yer aldığın gün
Duygular bayram etti, gözle ise düğün
İçim yanıyor, derler ki ince hastalık
Yandı sevgi denen şeyin kalbime düştüğü gün

Sevgi kelimeleri dökülürdü tane tane
Önceden yazılmış, dilinde hazır bahane
Ben kanatsız meleğim diyorum
Sen ise, yalancı, düzenbaz ve bilmem daha ne

Bilmem ben mi kelimeler mi yalancı
Kalbime saplanan söz bıçak gibi verir sancı
Unutmadım, sen benim yine her şeyimsin
Çaresizim senin için olmuşsam yabancı

Anlayacağın penceremdeki hayali dost
O yaralı, ben yaralı, aynı zamanda kararlı
Kalp isyankar, etmiş her şeye pay dost
Açma bir daha ne olur o çok kararlı

Sarmaşık gibi saran sevgin
Aşkım diye söyleyen dilden emin
Matem tutar şekerim hayatım her şeyim
İniltiler içinde yanaklarımı okşayan elin

Ben yaralı geyik sen ise ceylan
Yağmursuz oluyor vücut da heyelan
İki bin on sekize uzayacak mı zaman
Yalan sevgi denen şey yalan

Sami Yüce25/04/2008/ İstanbul