Bana Baharı Sen Müjdele
Sesim geçtiğinde sol kulağından,
Rüzgâr gibi yorgun, dal gibi kırık. Değdir dudağını alnıma, Bana baharı sen müjdele. Bu son bakış, son gülüş olabilir Bak, güneş her an kaybolabilir Eğil kulağıma fısılda, Bana baharı sen müjdele. Ne zaman aralasam gözlerimi, Upuzun bir kış uzanır önüme Ört perdeyi dokun düşüme bana baharı sen müjdele! Ağlasam geçmez mi bu yorgunluğum, nerede dinlenirim pek bilinmez, Yaprak gibi kururken ömrüm Bana baharı sen müjdele. |
BUNDAN DAHA GÜZEL BİR İSTEK OLABİLİR Mİ? BİR MISRA BİLE NE KADAR UZUN VE GENİŞ ANLAMLARLA DOLU DOLU...
KUTLARIM DEĞERLİ HANIMEFENDİ..
SAĞLICAKLA KALINIZ...