ÖLDÜM DE, HABERİM Mİ YOK
Zamanın durduğu noktada
Aheste aheste yürüyorum bazen... Kilometrelerce tükettim yolları Ne bir noktaya varabildim Ne de yorgunluk hissettim... Boş adımlaramı alıştım, Yoksa o kadar yürüdüm ki Yorulmayamı alıştım... Bir şişeye sığdırdım Geride bıraktığım koca hayatı... Kadeh kadeh yudumluyorum yaşananları Ne başım döndü Ne de sarhoş olabildim... Geçmişi tüketmeye mi alıştım Yoksa sarhoş oldum da Artık ayyaşlığamı alıştıştım... Hissedemiyor muyum artık..! Sıyrıldığım bıçakları alıp Bir kesik atıyorum bileğime... Oluk oluk kan akıyor ellerimden Damarlarımdaki kan karışıyor toprağa Ama gram acı hissetmiyorum... Öldüm de haberim mi yok Yoksa canım yanmasına alıştımda Hissedemiyor muyum hiç bir acıyı... Kalabalığın kıyısında bir ses arıyorum Bakıyorum boş boş etrafıma Sanki hiç farkedilmiyorum... Kuytu bir kör noktadayımda Kendimi mi kandırıyorum... |