Şiir kalemden çıkmadan gönülden akar.Gönül ,düşüncelerle birleşir ve kelime olur ,dize olur ,cümle olur sayfaya akar.Şiirler hem duygularınızın anahtarıdır hem de iç aleminizin yansımalarıdır.Kaleme düşenler size yoldaş olur teselli olur ses olur.

Şair özler her insan gibi güzeli özler,sevgiyi özler sevgiliyi özler.Demet demet gül taşır koynunda.Gerçek sevgiyi hak yolucusu olunca ve kendine dönünce görür.KENDİNİ BİLEN RABBİNİ BİLİR DEMİYOR MU kENDİNİ bulur şiirlerinde.Şiirler bu yolculuğun yol arkadaşlarıdır.Yazdırana şükür.

Kimi aşklar vardır bir günlük,kimi bir aylık,kimi bir yıllık ,kimi yüzyıllık ,kimi ebedidir.Sonsuzluk yolculuğunda taştan taşa ,yoldan yola vururlar sizi ama sonuçta çayın demli yanı gibi öyle bir tad bırakır ki ağzınızda işte dersiniz her şeye değdi.Ama menzile varırken bazen kan kusup kızılcık şerbeti içtim dediğiniz anlarınız da olabilir.

Şimdi geriye dönüp bakıyorum ve diyorum ki şiirlerimi iyi ki kaleme almışım.Bu şiirin son düzenlemesini değerli insan Günahi Ahmet İslamoğlu ile gerçekleştirdik.Kendisine teşekkürler.

Seni söyler her kelamım,
Ahvalimi bilmez misin.
Uzaklardan bir selamım,
Olsun bile almaz mısın?

Seni anar her dem dilim,
İki yana düşer elim
Gül kokuna muhtaç kulum
Yâr içime dolmaz mısın ?

Hasretinle yana yana
Yaşamak tak etti cana
Veda ederken cihana
Sen yanımda olmaz mısın?

Alın yazım,ak talihim
Dilim seni anar daim,
Sensiz her yer bana cahim,
Yandığımı bilmez misin?

Nice ayrılıklar gördüm,
Her nefesi dertle ördüm
Ömür defterini dürdüm
Benim ile ölmez misin?


Düzenleme Mehmet Ali Demircan ./Semiray Sezgin DAYLAN