Muhakkak ki O kendine dayanan ve güvenenleri sever
Arkamda heybetli dağlarım var dersin
Anlarsın birgün bir rüzgârla pamuk gibi uçup gittiklerinde Yüreklerde sıcacık yerim var dersin Hissedersin birgün kara kışları fırtınaları sana yaşattıklarında Bugünlerde ismini anmadığın kimler varsa Sen doğrular ne zaman kazanır diye düşünürken Yanlışların doğruları öyle bir götürdüğünü tecrübe edersin Onların doğru! senin yanlış! olduğunu ögrettiklerinde Düşersin ayağa da kalkarsın mutlaka Haline her zaman şükretmeyi bil Hâlıķın bildiğini bilmesede olur balık Hiçbir zaman etme kimseye minnet Ölümsüz ve diri olana Bir tek O’na güven yeter Muhakkak ki O kendine dayanan ve güvenenleri sever Güray Gökkaya |
emek verilmiş güzel bir şiir ve anlamlı mısralar.
en sonunda dönüşümüz onadır....
saygılarımla