ÖMÜR YEDİM YAR İLE
Karanlığa güneş uçurdum amma
Poyraz öfkesini dindiremedim Kara bulutları yaydım semaya Topraklara damla indiremedim Bazen volkan oldum ateşler saçan Aşk için kilitli kapılar açan Muhabbet deminde kendinden geçen Dost boynuna vebal bindiremedim Vefa borcu oldu güttüğüm dava Onurlu duruşa eyledim kavga Can verir can almaz bendeki sevda Yürek yangınını söndüremedim Ömür böldüm ömür yar ile yedim Bir yürek bir beden et tırnak idim Hançer yarasına eyvallah dedim İhanet ikramdı sindiremedim Anlamı farklıdır ikiyle birin Mesafesi büyük gök ile yerin Aklı çalışmadı kör oğlu körün Gökten yer yüzüne indiremedim Güleser uğraşmaz parayla pulla Kimlik değiştirmez atlasla şalla Aç ölür yaşamaz kaymakla balla Vicdanıma leke konduramadım GÜLESER YORULMAZ |
Zira daha önceki ayak dizelerinde hep yapmak isteyip de yapamadıklarınızı dile getirmişsiniz.
"Vicdanıma leke konduramadım" derken "sanki kondurmak istiyormuşsunuz da yapamamışsınız gibi bir mana var."
Oysa kimse vicdanına leke kondurmak istemez. Belki de günün yorgunluğundan ben yanlış anladım.
Kutluyorum.