GEL EFENDİM!..
Sen yoksan,
Gönül kendinden bile noksan. Şu gülleri bir koklasan Artık güller, gül gibi kokmuyor efendim Sen yoksun, Zannetmesinler ki; ümmetin senden yoksun! Elbette ki sen, kalplerde yaşıyorsun Artık kalpler de sevmeyi bilmez oldu efendim Sen gelsen; Şu bülbülü, rüzgarı, Aşığın dilindeki türküyü bir dinlesen... Artık bülbüler seni şakıyor, Rüzgar seni fısıldıyor, Türküler yâr diye seni çağiriyor efendim Gel efendim Biz bir seni sevdik, Bir seni görmeden sevdik Biz seni görmeden sevmeyi bile sevdik Gül kokuna hasret kaldık Efendim... Betül Rana Küçüközyiğit 13.03.2017 Ankara |