KEREM hikayelerinden ilhamla
VİRANEYE SORULAR
Söyle bana şimdi koca virane,
Seni mesken diye seçenler hani
Gamlanıp durursun sitemkârane
Sofra kurup yeyip içenler hani

Gördüm günden güne derdin artıyor
Geçmişi andıkça sinen börtüyor
Kapını rüzgarlar açıp örtüyor
Sabah akşam gelip geçenler hani

Ne günler geçirdin yok ile varda
Kimi cimri idi kimi hovarda
Kırık aynaların yıkık duvarda
Gülüşüyle neşe saçanlar hani

Bir zaman civara yeterdi havan
Daha görülmeden biterdi davan
Akmış çatıların dökülmüş sıvan
Yazda kışta konup göçenler hani

Ağıllar boşalmış sürü kalmamış
Her gelen terk etmiş biri kalmamış
Toprağında alın teri kalmamış
Bağlarında ekip biçenler hani

Kul Hakkı’yım anlat halden bilene
Yar mi oldun ağlayana gülene
Hacet için kapısına gelene
Elini yumanlar açanlar hani.

VİRANENİN CEVABI
Bir zamanlar ben bir mamur konaktım
İşte böyle viran oldum sonunda
Zenginlere güzellere duraktım
Kendimle baş başa kaldım sonunda

Bana çevrilirdi her türlü bakış
Dolar boşalırdım bitmezdi akış
Süslüydü her yanım gül nakış nakış
Yıkıldım dağıldım soldum sonunda

Biri vardı bahçelerde gezerdi
Yanağını çiçeklerle bezerdi
Gülüşüyle gülistana benzerdi
Hasretiyle hicran doldum sonunda

Kudretli beylerin geçerdi sözü
Nice kapıları açardı nazı
Müşkül karşısında naçardı bazı
Mekanını hali buldum sonunda

Gitti zenginliğim kalmadı varım
Baykuşlara mesken oldu civarım
Aktı çatılarım çöktü duvarım
Böyle inkisara daldım sonunda

Kul Hakkı dünyanın ahvali böyle
Makam baki değil ağayla beyle
Sadece Mevla’ya itimat eyle
Kendimce bir karar aldım sonunda.