İNANIRIM BAK (77.)
Gecenin zifiri karanlığında
Kör olası hoyrat duygularımla Uyuyamadığım uykularımda Seni düşünüyorum biliyor musun Bir çocuğun bakışları gibi masum bakışlar İnce bir yaprak gibiydi saçların tel tel Bahar rüzgarları gibi efil efil Hep böyle kaldın aklımda biliyor musun Azar azar bakmıştım gözlerine Azar azar sevmiştim seni Birden gitmeye kalkarsan Dayanamam diye hasretine Yokluğun canıma yetti Kekik kokulu saçların geldi aklıma birden Çektiğim acılar son bulsun koynunda Sevmeyi sevgiyi unuttum sevgi sahi neydi Dilimden düşüremediğim bir şarkı Seni severken sensiz olmak Nefes almak değilmiş yaşamak Hasretin kurşunları ile delik deşik ruhum Durup dururken içimi eriten bakışlarınla bakma dayanamam Senli hayallere dalarım sonra Gülümsetme beni boş yere Yazık değil mi bana inanırım bak Karanlıkta kalan ruhumu aydınlatan sen Bana bakan gözlerinle seni gördüm karşımda Ruhumu okşayan sözler söyleme ne olur Hele hiç canım deme bana Benim ki de can inanırım bak Fatma Ayten Özgün |