Buse’nin Günlüğü
Hüzne dair ne varsa yükleyip gitti bize
Masumluğu yokluğu şimdi som derin yara Hayali nakış oldu gam tuzlu bir denize Gittiği andan beri güneşin yüzü kara Saf masum ve nahifti uçup gitti ansızın Adını Buse koydu takvimler imkânsızın İçimize işlerdi bakışı her nefeste Beyazın en güzeli tüylerine mihmandı Şimdi anısı kaldı kısık ve buruk seste Vedası takvimlerde acı mahreçli andı Saf masum ve nahifti uçup gitti ansızın Adını Buse koydu takvimler imkânsızın En güzel varlık iken artık sinede sızı Vedasıyla dağladı bağrımızı beş mevsim Yok artık hanemizin içli ve asil kızı O bu cihandan göçen sevgi ıtırlı isim Saf masum ve nahifti uçup gitti ansızın Adını Buse koydu takvimler imkânsızın Minik patileriyle dokunurdu bize hep Tüyleri yumuşacık efsane kar beyazı Şimdi yokluğu ile daima hüzne sebep Isıtırdı bakışı sinemizde ayazı Saf masum ve nahifti uçup gitti ansızın Adını Buse koydu takvimler imkânsızın Hatıra atlasına işlendi Buse adı Acısı her an taze yokluğu haza keder Bizi yaralasa da bu efsanenin yâdı İyi ki tanıştırdı bizi onunla kader Saf masum ve nahifti uçup gitti ansızın Adını Buse koydu takvimler imkânsızın Ankara, 03.03.2017 İbrahim Kilik |
Selamlarımla..