Resimlere yazılan şiirler-25EL BİLE SALLAMADIN Gemi demir almıştı, yalnızlar limanından Son defa bakıp bana, mendil de sallamadın Kaldımı hiç aklında, sarsılan gümanından Gidiyorken yelkenli, el bile sallamadın Bir heykel gibi durup, denizin kenarında Yakında ışık yanar, denizin fenerinde Yine ağlayanlar var, geminin seferinde Son defa bakıp bana, el bile sallamadın Uzun uzun inledi, o geminin sireni Düşünceye sevk etti, her halimi göreni Ne hale koydun bilsen, sana gönül vereni Son defa bakıp bana, el bile sallamadın Kızıllaştı ar’ından, geminin yelkenleri Ne duydun ne anladın, yapılan telkinleri Bazen de bu gemiler, kavuşturur binleri Son defa bakıp bana, mendil de sallamadın Yelkenin kızıllığı, yansıdı suya bile Gidenin pişmanlığı, gelmeli mutlak dile O anda bir taş plak, “çile bülbülüm çile” Son defa bakıp bana, mendil de sallamadın Ne kadar sakin oysa, çarşaf gibi şu deniz Gönlünüz demir leşmiş, pişmanda değilsiniz Yolcular arasında, seni görmedim henüz Son defa bakıp bana, mendil de sallamadın Bulutlar da çıkmadı, halime ağlayacak Bende göz mü kaldı ki, yaş döküp çağlayacak Lüzumsuz’um bu gönül, karalar bağlayacak Son defa bakıp bana, mendil de sallamadın Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ GÜMAN: Umut |