VAZ GEÇ BU SEVDADAN
yerler aydınlanıp güneş doğmadan
gonca güller açıp rengi solmadan fırtınalı dalgalar aşkımızı boğmadan ne olur gönül vaz geç bu sevdadan varsın başkaları sevsin sen sevme ben sevilmiyorum diye kendine küsme kanma bu boş şeylere düşme ne olur gönül vaz geç bu sevdadan kokla çiçekleri seyret yeşil ağaçları okşa kuzuları dinle güzel kuşları üzme kendini görme böyle düşleri ne olur gönül vaz geç bu sevdadan dünya fani yalan inanma böyle şeye insanlar kaypak güvenme ağaya beye nasıl olsa bir gün gideriz köye ne olur gönül vaz geç bu sevdadan acı çiçekten bal yapan eşşek arısıdır erkeğini el içine çıkaran karısıdır 19.11.1970 ulus ankara |
Beğeniyle kutlarım...
......................................Saygı ve Selamlarımla...