SÖZÜM MECLİSTEN DIŞARI
Bir söz vardır, der ki, sözüm meclisten dışarı,
Bir it var ha, havlıyor, haşarımı haşarı,
Ürdükçe ürer, kazandım sanıyor başarı,
O ürdükçe gülüyorum, ben konuşmam SUSTUM,

Yalan yafta diyor, bana göre tam kelleci,
Adamın sağı solu belli değil, bu neci,
Erkekle erkek oluyor, kadına da bacı,
Bunun gibi döneklerle konuşmam ben, KÜSTÜM,

Üflesen bağladığı kelimeler kopacak,
Kuru kafa mı kıssadan hisseyi kapacak,
Ver eline davulu çomağı ne yapacak,
Söz gümüşse sukut altındır, dedim ben SUSTUM,

Kötününde adamı var, elbette dostu var,
Kademe kademe mevki, üstü var astı var,
Tabii ki böylesinin bu millete kastı var,
Zalime karşı aslan, mazluma kuzu POSTUM,

Dinle beni ey mahluk, it ürür kervan yürür,
Itdir, ancak ve ancak itin postunu sürür,
Konuşma bilmez, ürer dana gibi höğürür,
Sanma ki edepsizler karşısında PUSTUM,

Kafama göre bir taşlama yazayım dedim,
Çakmalara derin bir kuyu kazayım dedim,
Yoğurdu suyla ayran yapıp özeyim dedim,
Sen alınma üstüne iyi kalpli DOSTUM,

Dayı dediğinin göbeği değirmen taşı,
Dök dök yesin öküz, utanmaz geçse de yaşı,
Yeğeni de taşıyor, dayıyla aynı başı,
Bir gram şeref satın al, yoktur sana bir KASTIM,

Yakışmaz ki şereften söz etmek, şerefsize,
Adabım elverse diyecegim söz var size,
Kalbi kötü olan, kurban olsun iyi söze,
On gram şerefin olsun, git al, kapina ASTIM,

Türk edebiyatı senin gibisi görmedi,
Hiciv için neler neler utanmadan yedi,
Af edersiniz ağza ne gelirse söyledi,
Onun gibilerini çöp torbasına BASTIM,
ŞAIR EBUZER ÖZKAN 27/02/2017