SONSUZLUK MERDİVENLERİ
Ne istiyor bu hayat benden
Neyin bedelini ödemeliyim Takmış adamını peşime Kaçmak istiyorum kaçamıyorum Çığlık atmak ve ağlamak istiyorum Sesim çıkmıyor, gözlerim doluyor Ama yüzüme değil yüreğime Yüreğime akıyor gözyaşlarım Ben işte ben bu değilim Beynim unutmuş kim olduğumu Kendimi arıyorum bulamıyorum Yok olup gitme yolundayım Uyumak ve unutmak istiyorum Her şeyi ve bu Bu zalim hayatı Tuzaklarla dolu kahpe dünyayı Gözbebeklerim büyüdü Ve herkes küçüldü gözümde Yalan hep yalan söylediniz bana Bittiniz kayboldunuz içimde Beynim sildi sizi hepinizi Şişenin dibine vurdum Ben kendime hapsoldum Hayata küstüm mahfoldum Sebebini ara bulamazsın kendinde Sorularıma cevap ver kaçamazsın kendinden Yalan , yalan hepsi yalan Mahfettin kahrettin beni Gözlerime bak yüreğime bak Haykırıyorum Yalan söylemiyorum Sana küstüm hayata küstüm kayboldum .... ÇIKIYORUZ HEPİMİZ DE SONSUZLUK MERDİVENLERİNİ.... ÇIKMADIĞINI SÖYLEYEN BİRİ OLABİLİR Mİ ???... 13.05.2007 |
Hüzün ve sitem dolu şiirinizi yürekten kutluyorum. Saygılarımla.