AY KÜSTÜ GECEYE
Gözleri cennetin anahtarıdır
Sözleri devleri uyutan ninni Hayatın kendisi onun yanıdır Onsuzluk umutsuzluğun resmi Aşk kelimesi az bu duyguya Ben onsuz her bahar soluyorum Ölüm daldı rüyasız bir uykuya Duy beni ben senle huzur buluyorum İyi edecekse derdimi hekim çağırın Çabuk olun yada sökün şu kalbimi O ki anlamıdır bu avare hayatımın Dayanamıyorum tez göreyim yarimi Yüzü aklımdan çıkmayan tablo Ressamına şükür,güzelliğine ölürüm Gönlümün sahibi canımın yarısı o Yolu uçurum olsa yine de yürürüm Ben hayata mahkum sensizlik cellat Kalbim darmaduman ruhum bedensiz Yer belirsiz ben sensiz isteyemem imdat Gelişin aşktan ama gidişin nedensiz Bu aşkı anlatmaya kelam yetmez harfler bir bir erir Kalem acıyı esirgemez ve hüzün kağıda nakşolur Her seven yakar limanı hasret o zaman belirir Bir gemi daha gider yavaşça ufukta kaybolur Sen eğer dilim kopsa sesimdin Bense bu aralar kırgınım her heceye Sen sonbahara en uzak mevsimdin Ne oldu da bir tanem ay küstü geceye... |