Yazılsa, sayfa sayfa roman olur,
İlgi çekicidir, ne diyebilirim ki,
Çocuk oyuncağıyım her halde,
Kaldırıp atar, ne diyebilirim ki…

Yıkılmış bütün aşkın sütunları,
Gönül günübirlik keder bürür,
Bana doğru kucak açılmadı ki,
Avıyım sanki, metrelerce sürür…

Göz sade gördükleriyle kalacak,
Hiçmi hiç, ruha ruhu dokunmadı,
Tüm davranış ve sözde yargılar,
Sanırsın kendini, yedi köye kadı…

İlkbahardan neden söz edemem,
İç deki doğam, mevsim siz midir,
Ömür ilkbaharını göremeyecek,
Bahar bana karşı, isteksiz midir…

Daldan dala atlar, her defasında,
Mini mini sözcük sanır, bir heves,
Ciddiyetten uzak buluyordur beni,
Oysa gün içinde aldığım, tüm nefes…

Bizim adımıza, tüm düşünceleri,
Tiril tiril, zararı dokunur sağlığa,
Ev de pineklemekle geçirir günü,
Özü yönünden de, çığlık çığlığa…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.