HARAP GÖNLÜM
Beni kader attı dağlar ardına
Acıyı dost ettim burda kendime Çok çare aradım onmaz derdime Muhannet kapımdan geçmedi gitti Çektiğim çileler gönül elinden Kurtulamam gayrı aşkın selinden Anladım düşmüşüm yarin dilinden Muhannet kapımdan geçmedi gitti Gönül bağım harap bülbül ötmüyor Sürümü dağıttım kimse gütmüyor Gurbet ele düştüm elim yetmiyor Muhannet kapımdan geçmedi gitti Yüklettim kervanım çıkmadı düze Yıllarca bağlandım verdiği söze Vuslat yine kaldı bu yılda güze Muhannet kapımdan geçmedi gitti Düşmeyenler bilmez aşkın odunu Yıllar var terk ettim baba yurdunu Gel Çetinim gayrı anma adını Muhannet kapımdan geçmedi gitti |
Kalemin daim ilhamın bol olsun
___________________________________Selamlar