SÜRGÜN 6/13
Oysa adını anmak
Bir ilkbahar gibiydi Ömürümün sonbaharında kurtuluştu senin adın Dökülen yıldızlarda,ak bir kağıt üstünde,bir güvercin kanadında saklıydın sen ve Şaşırmaktı senin adını anmak Kara bir topraktan nasıl çıkardı kırmızı bir gül Kokusu değerdi bir dere kenarına Oradan şehire giderdi belkide Ama ben çok uzaklardaydım Ve bitmiyordu benim sürügünüm Ne gündüz ne gece |