POSTACI
Gözlerim yolunu bekler hasretle
Yüreğim sızlar aklıma her geldiğinde Yillar oldu ne bir telgraf ne bir mektup Gelmez oldu sevgili den postacı Bir haller oldu bu aralar yoktun Karakış geldi çattı işin zordur Dostum düşmanımdan benim çoktur Beni meraklar içinde bırakma postacı Buram buram kokun gelir uzaklardan Gönlüm ister ki hep yanımda olsan Bitsin bu ayrılık artık kavuşsam Beni görmeden geçip gitme postacı Tek şahidi sensin ne yazık ki bu aşkımızın Deli divane oldum şaştım Yoruldum sabrim kalmadi beklemekten usandım Dağ taş tepe demeden getir postacı Gözyaşlarım kuruyup tükenmeden Gecem gündüzüm sensiz geçmeden Garibin yüzünü güldürmeden Umutlarım sensin gel postacı Müjdeler olsun ki bir sabah kapımı çalarsın Sevincimi anlatamam o an yaşarsın Ne dilersen dile benden yaparım Yeter ki kötü bir haber getirme postacı Yakın bir komşuna rastladım bir sabah Hasta olduğunu söyledi Demişsin ki artık beklemesin unutsun beni Ben onsuz delirirken yar benden kolay vazgeçti Şimdi kimin var benim söyle postacı Nerdesin yar nerdesin içerim yanıyor El uzattiklarim bana engel duvar oluyor Hangimiz sucluyuz istedik biz söyle aklım almıyor Senden baska kime dert yanayım postacı Bir gün kapımdan bir cenaze arabası kalkarsa Bil ki tek suçu çaresiz saf bir şekilde sevmek Kaderine boyun eğmek Bil ki kimse yok tabutumun başında yalnız Yalandan da olsa gelme artık postacı Hakkını helâl et her sabah katlandin bana Ruhum uçuyor taşınıyorum artık uzaklara Mutluluk yasayamadim fani dünyada Gel de son kez Bir omuz sen at postacı Gel de bir omuzda sen at postacı. |