Nerde kaldı dostluklar?!
hiç unutamam ki emek verdiğim yılları
gecelerimi gündüzler yaptığım günleri aç karnına dolaştığım çetin sokakları baktığımda ardıma, her şey unutulmuş!.. bıyığı terlememiş gençliğimin hırsında korkunun benden korktuğu zamanda alev almış yüreğimdeki dava aşkında hayaller kurarken, ömrüm heba olmuş!.. derlerdi de gençliğimde, unutulursun üç çömezin sözüne neden kanarsın verdiğin emeklerine çokca yanarsın geçen yılların ardından, bakar kalırsın! Hani nerede benim vefalı dost bildiklerim ayaklarına bir diken batsa, yandıklarım cepheden cepheye birlikte koştuklarım hangi menfaat çukurunda kemik peşinde! belki kıyıda köşede kalmıştır vefalı birileri asaletinin timsali yetiştiği kutsal ocakları memleketi uğruna toprağa düşen şehitleri unutmayanlar vardır diyerek teselli bulurum!.. |
ayaklarına bir diken batsa, yandıklarım
cepheden cepheye birlikte koştuklarım
hangi menfaat çukurunda kemik peşinde
çok harika bir şiir olmuş...kaleminize sağlık...