Sevgi bir inanç davranışıdır. İnancı az olanın sevgisi de azdır. ERİCH FROMM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KAMBUR EKMEKÇİ..
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU
5,0 / 4 kişi ·2 beğenme · 1 yorum · 2306 okunma
 KAMBUR EKMEKÇİ..Çok eski yıllardaydı,Kayseri yanmaktaydı, Sardı kurak heryeri,toprak çatlamaktaydı, Toplandı hacı hoca,bu çare aradı, Dolaştılar heryeri,suçluyu bulamadı. Buna sebep ne idi,kimin günahı vardı, En ufak zulüm yapan,çok büyük ceza aldı. Eksilmedi kuraklık,yağmıyordu bir damla, Aylarca sürdü bu hal,vardı dualar arşa. Geldi mübarek bir zat,Hasan Baba adında, Yürüyordu sokakta,sakallı elinde asa, Yüzü bakıyor yere,kalabalık ardında, Konuşmuyor kelime,çıktı şehir dışına. Geldi Bozdağ yanına,durdular eteğinde, Kaldırdı gözlerini,seslendi Destur diye, Kımıldar Bozdağ biraz,ses geldi Veliye, Destur sana Hasan,konuştu nezih dille. Kalabalık şaşırdı,cümle olan bitene, Dönüp Hasan Babaya,baktılar saygı ile, Ya Şeyh,Ya Derviş,Ya Veli dinle sen bizi, Senin adın Hasanmış,öğrendik dağdan seni. Gel sen bize imam ol,Hasan Dağ gibi sen de, Olamam size imam,cemaat olmaz sizde, Dediler olacağız,ne dersen yapacağız. Deneyelim bakalım,görüp de bakacağız. Bozdağ’ın eteğinde,herkes abdesti aldı, İmam Hasan Babaydı,ardında el bağladı, Geçiyordu saatler,varmıyordu rukuya, Akşam yatsı geçti de,vakit vardı sabaha. Dağılmadı cemaat,güneş doğmak üzere, Selam verdiler o an,yüzünde vardı neş’e, Döndürdü çehresini,yorgun bitkin insana, Anlamıştı alimler,vardı Hasan Baba’ya. Görmedik böyle namaz,bu yaşa geldik böyle, Unuttun sen bizleri,dünya yansa nafile, Öyle mi oldu dedi,ne yapsaydım sizlere, Hatırlamalıydın bizi,cemaat geldi dile. Olmaz dünya namazda,kardeşler unutulmaz, Terkettiniz hemşehriyi,böyle yakınlık olmaz, Hayır dedi cemaat,kimseyi unutmadık, Yoksul fakir arayıp,yaraları hep sardık. Sordular Hasan Baba-Kambur Ekmekçi nerde? Dolaşır gündüz gece,melhem sürer fakire, Dilenirdi bütün gün,dağıtırdı her gece, Çocuklar alay eder,şimdi yoktur nerede? Kovduk onu şehirden,kimseler diyemedi, Dediler Hasan Baba,unutmadı o sizi, Gelen bunca musibet,şehirden kovmaktandır. Üzdünüz Hak dostunu,bu ceza Allahtandır. Nerde Kambur Ekmekçi,bulsak hemen gidip de, Yalvaralım kendine,biz ettik sen etme diye, Onlar gönül koymazlar,Velide olmaz kibir, Size imam olacaktır,giderseniz o gelir. Kaldırdı Hasan Baba,başı bakar göklere, Yağmurla dolu bulut,Hasan Dağın üstünde, Şu bulutun altında,dağın tam yan belinde, Selam verdiğim oydu,konuştum kendisiyle. Alimler döndü ona,kayboldu Hasan Baba, Yok olmuştu sessizce,aradılar boşuna, Bir çırpıda koştular,varıp bulut altına, Bozdağ Hasan Dağ oldu,Kambur Ekmekçi orda. Orada cümle hayvan,geyik baykuşla serçe, Hayvanlar toplanmışlar,su içirir eliyle, Sizi Hasan gönderdi,biliyorum hepsini, Sizinle geleceğim,bir şartla bekleyin beni. Kabuldür her şartınız,imam olun siz bize, Güldü Kambur Ekmekçi,darılmaca yok diye, Bir akşamda Kayseri’de,lebalep dolu camii, Ezan okur müezzinler,almıyor cemaati. Dediler bizi unutma,Hasan Baba misali, Sen de bizi hatırla,-Hatırlarım elbet ki, Allahu ekber diyerek,başladılar namaza, Ardında cemaati,hep birden vardı Hakka. Hatırlar cemaati,bir bir dile getirir, Ey Alim sen diyerek,sözü acı bitirir, Dersin kitap yazayım,nasılsa kambur geldi, Çok para alsam dersin,kuraklık sona erdi. Sen Ey Oduncu kardeş,odunlar yaş olsaydı, Ağır çekip tartıda,cebin para dolsaydı, Ey filanca istersin,alayım fakir kızı, Hiç Haktan korkmaz mısın,kalbinde yoktur sızı. Şaşırmıştı cemaat,hepsini sıraladı, Adı geçen kaçtılar,safta kimse kalmadı, Bomboştu artık camii,yoktu safta bir kimse, El açtılar Allaha,dua etti melekle. Sürdü dua sabaha,yağmurlar yağıyorken, Allahım gönder şimdi,diyordular kalbinden, Sal bize yağmurunu,yıka güzelce şehri, İçi göründü şehrimin,yağdır götürsün kiri. Dua etti Hak dostu,dereler doldu taştı, Tevbe edip insanlar,hatasını anladı. Dedi kırgın değilim,hakkım helaldir size, Bizi Rabbim bağışla,herşey senin elinde. 07.02.2017//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN ................................................ HAMBUR BREAD .. It was in the old years, Kayseri was on fire, Covered the arid land, the earth was cracking, Gathered pilgrimage, sought this remedy, They wandered everywhere, could not find the criminal. What was the reason for this, whose sin was, Whoever did the slightest cruelty received an enormous punishment. The drought did not decrease, a drop did not fall, This situation lasted for months, there were prayers for the cross. A blessed person came, named Hasan Baba, He was walking on the street, a staff in his bearded hand, His face is looking down, behind the crowd, He doesn’t speak the word, he got out of town. Bozdağ came to his side, they stopped at his skirt, He raised his eyes, called out to Destur, Moving Bozdag a little bit, there was a voice for the Velie, Destur you Hasan, spoke in a decent language. The crowd was taken aback, what happened, They turned and looked at Hasan Baba, with respect, Either Sheikh, or Dervish, or Veli, listen to us, Your name is Hasan, we learned about you from the mountain. Come be an imam to us, you too, like Hasan Dağ, I cannot be you an imam, no congregation, We will be said, we will do whatever you say. Let’s try, we will see and see. At the foot of Bozdağ, everybody took ablution, Imam Hasan was Baba, he tied hands behind him, The hours were passing, the ruku was not arriving, It was late in the evening, it was time to morning. The congregation has not dispersed, the sun is about to rise, They greeted the joy at that moment, He turned his face to a tired weary man, The scholars understood, there was Hasan Baba. We have not seen such prayers, we have reached this age, You forgot us, if the world burned in vain, He said so, what if I did to you, You should have remembered us, the congregation came to wish. The world is not in prayer, brothers are unforgettable, You left your fellow countryman, there is no such closeness, The congregation said no, we have not forgotten anyone, We searched the poor and the poor and always healed the wounds. They asked Hasan Baba - where is Humpback Ekmekçi? He circulates day and night, he applies ointment to the poor, He would beg all day, he would distribute it every night, The children make fun of it, where is it no longer? We kicked him out of the city, nobody could say They said Hasan Baba, he did not forget you, All these misfortunes are for expelling from the city. You upset the friend of God, this punishment is from Allah. Where is Hunchback Ekmekçi, if we find it, go immediately, Let’s beg you, we made you don’t They do not set heart, arrogance does not happen to the Veli, He will become an imam for you, if you go, he will come. Hasan Baba raised his head to the skies, Cloud filled with rain, Hasan is on the mountain, Under that cloud, right on the side of the mountain, He was the one I saluted, I talked to him. Scholars turned to him, Hasan Baba disappeared, It had disappeared silently, they sought in vain They ran quickly, arrived under the cloud, Bozdağ became Hasan Dağ, Hunchback Ekmekçi is there. There the sentence animal, the deer owl and the sparrow, The animals are gathered, they drink water by hand, Hasan sent you, I know all of them, I will come with you, wait for me on one condition. Your every condition is acceptable, be an imam to us, The Hunchback Ekmekçi laughed, saying that there is no offense, One evening in Kayseri, the mosque full of lebalep, Azan reads muezzins, not taking the congregation. They said do not forget us, like Hasan Baba, Remember us too, - I remember Saying Allahu akbar, they started prayer, Hakka was always behind him, his community. It remembers the congregation one by one, By saying O Alim you, the word bitter ends, Let me write a book of the lesson, somehow the hunch came, If I get a lot of money, the drought is over. You, O Lumberjack brother, if the wood were old, If you pulled and weighed slowly, if your pocket was full of money, You want such and such, let me take the poor girl, Don’t you be afraid of the Right? There is no pain in your heart. The congregation was surprised, they listed them all, Said they ran away, no one is left in the ranks, The mosque was empty now, there was no one in the ranks, They opened hands to God, he prayed with the angel. Prayer continued in the morning, when it was raining, God send now, they were saying from his heart, Let us rain your rain, wash the city beautifully, The inside of my city appeared, let it rain down the dirt. He prayed, friend of truth, the streams were full, People repented and understood their mistake. He said I am not offended, my right is lawful to you, Forgive us my Lord, everything is in your hands. 07.02.2017 // KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KAMBUR EKMEKÇİ.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 11.2.2017 20:50:23
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 2306
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
O Kocaman yüreginize saglık harika bir anlatım kutlar saygılarımı sunarım