KENDİME GİTMELİYİM
başka öpüşlere yürüyorsun
kelebeklerden gün çalarak. kendime gitmeliyim dudağını ezip, dilimle heybetinle kızışırken birlikte aklımıza estiği yerde mevsim seçmeden öpüşürken kaç kelebeğin üstüne basmıştık sen ve ben? şimdi gittiğin o bahçelerde kimi tekrarlıyorsun? onlarla sevişirken de açık saçık şeyler bağırıyor musun? dokunuşlarıma sabırsızlanırken çok daha fazla bir şeydin bana bir ‘’heybet’’ten söyle, söyle kaç kelebek ömrüne bedeldim ben? talan edilmiş bir gül gibi durabilirim korkarım ki seninle bir kelebek katiliydim. kendime gitmeliyim taa kendime. Seher Duman |