İnsanlık timsali yaşam iksirim
Gönlüme baharlar getirdin inan
Karşıma çıktığın güne hamdolsun
Ben sensiz geçecek ömrü neyleyim

Girdiğin meclise ışık saçarsın
Sözlerin emsalsiz bir cevher sanki
Gıpta edilesi vakur tavrınla
Herkesi kendine meftun edersin

Tertemiz huzur dolu yüreğinle
Huzurlar yağdırdın bütün yüzlere
Dilinden kem bir söz düşmedi asla
Sevdin ve sevildin sen doyasıya

Gam ve keder uğramadı kapına
Kötü kader hiç çıkmadı karşına
Ne fırtına ne kasırga ne bora
Dokunmaya kıyamadı kılına

Onurun şerefin namusunla sen
Asil ruhun sıcak kalbin özverin
Övülmeye değer o ahlakınla
Ektiğini biçtin sen güzel insan

Elini elimden ayırma bir an
Gözün gözlerimde tutuklu kalsın
Başın dizlerimde dinlenirken ben
Mutluluktan kalbim dursa hiç şaşmam!