sevda
bir dolu hatalarla geçti ömrüm ve geri dönüşü hiç olmadı
dalından koparılmış solmaya makkum güllerin çaresizliğinde uzaktan bakıldığında kırmızı olabilrdi aslında fakat bilmezdi kimse kanayan sevdaların baharda açtığını artık yarın diye adlandırdığımız ağaç bile meyve vermez olmuştu bizim için gelecek için yazacak tek kelime olmasada tomurcuklanmayan gül ağaçlarının gölgesinde oturmayada alışmıştık belki bir gün güneş bizim içinde karşıdan doğabilir gölgeleri aydınlatabilirdi ama doğru zaman doğru yer olabilirmiydi yere düşen umut kalksa bile eskisi gibi yüreyebilirmiydi herşey olmamış gibi olmazdı tabiki bastonla yürümeyede alışır insan kolunda sevda olmasada |