BABALAR
Ben en çok babamı sevdim.
Sarıldığında bana Evet en çok onu Kalbimde en çok ona yer verdim. Düşlerimde bir adamı. Hikayelerini anlattı bana öyle öyle büyüdüm Ezber ettim yüzünü ayaklarında sallarken beni Koridorlarda koşuşturdu arkamdan yakalamaktı derdi beni Yakalayamadı tabi. İşte öyle öyle ezber ettim. Ben en çok babamı sevdim. Düşlerimde bir adamı Kırıldığım zamanlar oldu elbet öfkeden kudurduğum Bir hışın kapıyı çarptığımda Ne gidebildim ne kalabildim Kapkaranlık bir koridorda Ağladığımda tesellim yine babam oldu. Delirmedim. Susmak en büyük işkencedir bazen Bunu iyi bilirim. Bu yüzden çıkmalı ahın hayatın bir köşesinden Öyle derdi babam hep İşte öyle öyle sevdim onu Babalar neden ölür bilir misiniz? Ben bilirim. Bunu en iyi ben bilirim. Ve bilmek acıtır canımı. Sebebi olmazsın Dermanı hiç olamazsın Takar aklına bir dert belli etmez Geceleri ağlar ama belli etmez Elleri titrer gözleri yorgun Ve ağır ağır yürür yenik düşer gibi belli etmez.. Alacağım vardı vereceğimden Karşılık beklemedik ki severken Küçük bir çocuk yaşadığın şehirde Karşılık beklemez ki severken İçinde küçük bir çocuktur hayat Çok derinden ve bir okadar da yakından Özlediğim her şeye Yetim kaldım. Uzaklar girdi aramıza Kaç yaşında büyür insan? Gittiğinde anladım. Alacağım olsun... |