Cihanı Kül Eder Yürek Ateşim
Nasıl anlatayım yürek sızımı
Hasrete Koydular körpe kuzumu Kimseler çekmiyor gayrı nazımı Bir yaralı yürek bir kırık sazım Dağladı içimi vay körpe kuzum Çareler tükendi yokdur serimde Geçmiyor acılar yaram derinde Taş olsa çatlardı benim yerimde Gelecek seneye kaldı bu yazım Dağlıyor içimi vay körpe kuzum Çatmadım kimseye çatmam kaşımı Hangi taşa vursam bilmem başımı Dert dökülür yarsalar şu döşümü Çihanı kül eder ateşim közüm Dağlıyor içimi vay körpe kuzum Batıp yok olmaya mahkum bir gemi Karaya binecek bozuk dümeni Can desem ne olur yok ki önemi Varsın hazır dursun dört metre bezim Dağlıyor içimi vay körpe kuzum Lal ettiler susa susa dilimi Genç yaşımda bükdüm işde belimi Hazırlasın eşim dostum salımı Kul Garib’im farzet ki sıra bizim Dağlıyor içimi vay körpe kuzum Emine Çerçi |
Kaleminizden dökülmüş, güzel bir şiir, Yüreğinize sağlık…
Çok Beğendim…
……………………………… Saygı ve Selamlar…