BÜYÜKÇEKMECE DE GÜN BATIMI
Aylardan bir şubat günüydü
Akşamın kızıllığında Gökyüzünü kor ateşler Sarmıştı sanki Güneş ufuktan batmak üzere, Hava kararmakta Ben’se sahilde sensiz Yürüyordum kordonda * Etrafıma bakınıyordum Belki seni görürüm diye Hava’da hafif bir esinti yüzüme Yüzüme vuruyordu * Soğuk esintili bir yelken gibiydi Koca deryayı dalgalandırıyor Köpüklü dalgaları kıyıya Karaya itiyordu. O dalgalar kıyılara vurdukça Sanki benim yüreğimden Kan damlıyordu .. * Büyükçekmece de böyle Geçti bir akşam günbatımı Daha böyle güneş havada Diyor gibi batıyordu, Bu akşam üzeri sessizce * Yürüyordum kordonda Belki sen’de gelirsin diye Bakınıyordum hangi yana dönsem Kime alıcı gözle baksam * Herkes sana benziyordu Uzaktan işte o zaman Yüreğimi bir heyecan sarıyor İçimden diyordum İşte benim sevdiğim geliyor. Ben bende değilim Elim ayağım Bir birine dolanıyordu * Uzaktan gelen sensin diye Ama yaklaştıkça o sen Değildin işte o zaman İçimi benim bir hüzün kaplıyor * Ey sevgili Neden o sen değilsin neden ? Benim şehrime gelmiyorsun Sevgili bu Asi kız Seni bir umut hep bekliyor Sesin kulağımda dalga,dalga Durmadan akşamın Karanlığına vuruyor * Ah o dalgalar,dalgalar Vurdukça benim Yüreğim kan ağlıyor Sevgili * M.yavuz |
Beğenerek okudum…
Kutlarım…
……………………………….. Saygı ve Selamlar…