İçimde Yaşama Korkusu
İÇİMDE YAŞAMA KORKUSU
Ben demeyi sevmem Dağlarda rüzgarın ıslığıyım Anla, hisse çıkar Kimse bilmez beni Bıyıklarımda yayla kokusu İçimde yaşama korkusu Beyaz güvercinin döşü yüreğim Omuzlarımda dağlar var Ulu orta sövdüğümden beri Şiirlerim isyan yüklü Kadere sitem ederim Böyle geldim, böyle giderim Bir gün isyan etmedim Aylardır erimeyen karlara Gelmek bilmeyen baharlara Çıkasım var dağlara Aşağı doğru diz çökeyim Dertlerimi dökeyim Diyorum, sonra gülüyorum Aklımı seveyim Mutlu etmez bir gülüş Mutluluklar oldu düş Anlamadım bu ne iş Gideyim gideyim Son kez bakıp bu şehre Anılarımı doldurup sandıklara Kör kuyulara Dönmeyeyim bir daha Gece dolusu belkiler Olmadı yine sabah Umut işte Bıyıklarımda yayla kokusu İçimde yaşama korkusu. İSMAİL MALATYA |