AZADE RUHUM
Azade
Azad et, ihsanına müsrif geceler S/olgun sözlerine yürek bağladım Tanrı misafiri cemre düşünce Ruhunu kıyametime çeyiz sakladım Şerefi olan susar Azad Yasağım sana Ağrıyor yanım Azad Şanın gelmez, aklına celalimin Kınına ayrı düşmüş kılıç hasretlik Kan kesilir namusuna kalemin Haremlik güzelliğinden nur sıçrar Göçkün hislerimde mülteciyim, Azade Çiftesine denk gelmişim feleğin Su kızı, gel etme Ağrıyor yanım Azade Canıma işledim cürmü döküldü gece Diller toprağım oldu/ dedi- kodu/ ey nefis belası taze dikenim Cevap etme gözüm karadır Dil, berelenmişim uzak dur Müsrif olma, aşka bedel bu. Fermanıma gömdüm/ azad yakındır Hiddet yakışmaz sana Bekleme sakın Avuçlarımda kelepçe tutarım Azad Mermisidir kovanından azade Bir nokta düş/tü hala sıcaklığı var Hıçkırdım adına tuz buz yokluğun Amelimde fesleğenli fetvalar Varoş çiçeği derim ben sana Dudağında soğuk kavak yelleri Daha fazla yaklaşma ruhuma Üşüyorum Bırakma beni Azade Sad, bakire düşler kurmuşum, siyah Hazan etme gözlerime, yazıktır Ayrılığı düşürdüm akına. Yapma Azad, Kalemi kana b/ularım Adını yırtarım kâğıda Bir hiç koparır geceden Yazarım yanına Azad Elif, nalân olacaksın sormam halini Ziyan olursun, fesad doğurmuş amel Sitem-kâr etmez ne olur gülsen Ahir zamandır indirme gözlerini İkrah etme gel Git/me/sen Azade Silinmiş bendeki sen olan yanım Biraz mecnuni kahır gerektir Giderken bir daha sakın Dönme geri ve git, azad Gam olur hüznüm Düşmem yakın Azad El/veda etmem aşk Her gidişim volkan olur, coşarım Kahrın hoş gelsin bana, nazdır belki Hıçkırışını duydum ardımdan İnfazdır belki Kabullenir, Susarım ... Abdulkadir AKDEMİR |