Yeterince Mutsuzluk, Pompalıyor Gamzeler!..Posasını çıkardık aşkın, duygularım yalama oldu, Neler çektim ben, duymaz - işitmez kulaklardan, Yetmedi, bir de ayrılığı, nasıl üstümü yıkıyorsun, Dondu kanım, ayaz üfüren, gamzeli yanaklardan… Yüreğime çöken sızım oldun, ağır misafir artık, Gülen yüz gördük mü? Ne de tatlı-derin bakışını, Habersiz yaşıyorken, kendi kurduğun dünyada, Sana kaç kez postaladım, o gamzelerin yakışını… Varlığımı dikkate al, hayallerim keyif edip, uzansın, Bir de ısıt, soğuk ellerimi, dokunup gamzelerinle, Mahşere uzayıp kalsa, ruhumun alev alev hali, Yine de mutlu görünürüm, gam ve kederlerinle… Huzur veren bir yüzü, bir görevi yok ki onun, Aşkın yoluna bir denk gelmedi kalbin gezeler, Daha çok üstüme gelme benim, tek aşkım, Yeterince mutsuzluk, pompalıyor gamzeler… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |