KIRMIZIÇİZGİ
Çok uzaktaydı yıldız, şimşek vakitsiz çaktı,
Kıvılcımlar büyüdü yorgun kalbimi yaktı. Masumca bir niyetle çıktığımız bu yolda; Aşk kırmızıçizgili, yolun ötesi yoktu. Kader miydi yolları vakitsiz çakıştıran? Aşk mıydı, yalnızlık mı? Şairce dolaştıran; Yorgun kış güneşi mi, donuk karların beyaz, Sütbeyaz dünyasında gözünü kamaştıran? Her gece yorgun argın düştükleri uykuda, Gözlerinden damlayan o en arınık suda Yıkansa da yüce ruh; lakin uyumaz şeytan; En cüretkâr rüyanın ortasında; pusuda… Kara yazgılı kader, zamansız güldürüyor; Bülbülden yoksun gülü çabucak söndürüyor Gündüzleri dökmeye utandığım gözyaşı; Gece, kahır dolusu kadehi dolduruyor; İbrahim COŞAR |
Gönül sesiniz daim olsun.
Kutlarım.