KISMET DEĞİLMİŞ
Sonra güneş batıyor,
Karanlık ile baş başa kalıyorsun. Karanlık sen ve bir miktar acı. Düşüncelerinden sıyrılıp Cama çıkıyorsun Dolunayın altında keskin soğuğa aldırış etmeden, Bir sigara yakıyorsun. Biri sönmeden diğeri yanıyor. O keskin soğuk Yüreğinde ki acıyı dindirmeye yardımcı olmuyor. Boş bakışlarının ardından Bağırmak istiyorsun. Canın çıkana dek bağırmak, haykırmak ... Ama yapamıyorsun. Dudaklarını yummuş avazın çıktığınca susarak bağırıyorsun. Sonra Güneş kendini gösteriyor usulca Buğulu kısık bir ses ile Gözünden akan yaşlar eşlik ediyor diyeceklerine Nefesin kesile kesile söylüyorsun Yıllardır kendini kandırdığın o cümleyi, "Ne Yapalım Kısmet Değilmiş" ... |