EFGENDE"" Çığlık çığıl bir iç kanamadır şiir Bundandır Erken ölümü her Şâirin "" İhbâr et kendini bana Ilık nefesinin yaladığı diline sığınan Üşümüş çiy bir mevsimin Ayazlığında sabaylayan kelimeleri Asarak salkım saçak saçlarına Ezgilerde Pena kıran sesinin yılgın makâmında Zilzurna zemheri bir lisânda Sol kabugamın altında Kemikli sağrılarına kırbaç yemiş Gemini kırıp yularını parçalamış Dört nala ılgar Adressiz Kimliksiz Nesepsiz Ecnebî mülteci bir sancı Çok uzatma Yorma beni hayat Bir iki kadehlik zilzurna acı Dilimdeki kekreliğe devâ Mezelik uydurukça bir tutam huzur Yaldırak birkaç şiirsel satır Bir kuple leylak şarkı Ne varsa sende Donat işte Ömür denen musallamı Hiç bakmadım arkasından Karası çekilmiş limanımdan Zamansız kalkan kağıttan gemilerin Ne yaktım avuç çizgilerimde lacivert suları Ne göğsümün ölü balık kokan koylarında Y’alaz fenerleri kararttım Ardımda bırakıp gözlerimi Gidene Usulca mendil salladım Bir nağmeyi Uzun ıslak kirpiklerinden Bir şiiri Keşişleme savuran saç diplerinden Bir ismi Heceleyip harf harf en derinden Bir resmi Mevsimleri küstüren yarım tebessümünden Öpmedin ki hiç sen Nereden bileceksin Ne eder hasret |