Nişan hattıHızla geçip gitti Çocuk yüzüm Tüketilenin aynası yüzüm… Ardından, Vedalaşmadan Büyüdüğüne pişman Çocukluğum… Açarken bir bahara Beyaz giydim mevsime Geceye gün eklerken Karanlığa karıştım Bir acı sevdada buldum kederi Katran zamanda, bilinmezde Buldum Öznesi belli, faili belli Katlimi… Unuttuğu çığlığımın üstüne basarken Bulup beni sürdü izimi Kırmızıya bulanmış suya bakarken Buldu kendini Nişan hattında vurduğu bir gençlikti… Kıydığı gençlik Kabzasında gelinliğimin parçaları Ardında Kanlı cam kırığı Düşlerdi kalan… Göğsüm yararken acıları Yara bere içindeki yüreği taşıdı Tanığıdır katran zaman o yaraya ve Katlime… Acımasızca kıyılan yüreğe… Ve Tarifsiz acılarla Bir çocuk büyür Bir mevsim solar Bir gençlik ölür Bir katil dolaşır umarsızca… Nurhayat Özdemir |
Beyaz giydim mevsime
Geceye gün eklerken
Karanlığa karıştım
Bir acı sevdada buldum kederi
Katran zamanda, bilinmezde
Buldum
Öznesi belli, faili belli
Katlimi…
TEBRİK EDERİM
BAŞARILI BİR ÇALIŞMA