Gölgeler/ yitik sevdaGölgeler/yitik sevda Gece oldu yine ıssız sokaklar gölgeler var sokak aralarında bir karartı ve onun ayak sesleri bozuyor sessizliği tek başına bir kadın boynu bükük çaresizliği yüzüne yansımış Bakışlarında acıklı bir ifade yürüyor sendeleyerek Belli ki Yaralı kaderin tokadını yemiş en derinden ilk değil bu kaçıncı Kim bilir yorulmuş ağlamaklı zorlanarak yürüyordu bacakları titriyordu son çırpınışıydı direnmeye çalıştı olmadı ,yapamadı, tutunacak bir şey ararken yere düştü Gölgeler sardı etrafını Buraya kadarmış dedi son nefesinde Siyah mavi gözleri buğulandı yüzünde hafif bir gülümsemeyle donuklaşan bakışların da kimse görmedi ama o vardı Yitik sevdası. Hacer Sarıgül |
Bu gün okuduğum galiba beşinci hüzün şiiriydi...
Selamlar üstadım harika yazmışsın...mutluluklar diliyorum hiç eksilmeyen,bitmeyen