Kimileri Utanmaz
Kimi fakir ya da zengindir soyu
Kimi çirkin, kimi güzeldir huyu Kimi bulamazken içmeye suyu Kimi sütten banyo yapar utanmaz Kimileri servetiyle tepişir Kimileri koltuğuna yapışır Kimi şan ve şöhret diye tutuşur Kimi fazla mala tapar utanmaz Kimi çorba içer, tatmamış eti Kimi laf cambazı, emer milleti Kimi vurgun vurur, kötü niyeti Kimi doğru yoldan sapar utanmaz Kimi yokluk üzre kavrulur, yanar Kimi ocağında ateşi söner Kimi avantaya köşeyi döner Kimi malı zorla kapar utanmaz Çok yemiştir, karnı toktur kiminin Soğanı ekmeği yoktur kiminin Yüzü temiz, alnı aktır kiminin Kimileri dinden kopar utanmaz Vedat YILMAZ - ELAZIĞ Gözlerin Kitabı’ndan... |