PAPATYA MEVSİMİBen yoruldum hayat ! Rotam kayıp. Oradan, Oraya savrulmaktayım. Ağır geliyor yaşamak. Ben vazgeçtim hayat ! Hep aynı film, Hep aynı senaryo. Hayallerim burnumdan geldi. Çok zor ! Baharın az’ında yaşamak. Ben bıktım hayat, Denize eğilmem artık. Gökyüzü bana çok uzak. Yaralayan, Üzen, Sırtını dönen dönene. İnan-mış gibi davrandım. Hep mutluymuş gibi yaşadım. Kendim öptüm tüm yaralarımdan. Bilmiyorlar ! Filiz vermez sanıyorlar. Ruhum güneş ve toprağa cenin. Mevsimlerden ’ Eylül de ’ olsam, Umuda gülümseyen tomurcuğum bu bahar..! Filiz Telek |
Aşkın yürek yangınında, tebrik eder, esenlikler dilerim.