Çay Mevzulu Bir Öykü
Demlik ile semaver aynı amaç için var
Berrak bakışlı peri onlardan zuhur eder İkisi de baş tacı böyledir bizim diyar Çayda şekerle erir çay ikliminde keder Semaver başka yerden gelse de artık bizim Gönlümüzde yer açtık hep isli çaydanlığa Çaya teşne dudakta çayın albenisi im Gönüllü teba olduk çay ıtırlı hanlığa Bir Leyla’dan bergüzar çayın berrak hâlleri Işıl ışıl duruşu sanırsın yâr gülüşü Çaya emsal saydık hep efsane nihalleri Tabir edildi suya bu demde gülün düşü Önce dudağı sardı çayın hoş rayihası Sonra damakta demir attı hazzın gemisi Demlendi sabah akşam her mevsim çayın hası Leyla’yı ima etti bize çaydanlık isi Semaver girizgâhtır huzur sükûn demine Geçip giden yıllara siner hatıra isi Porselen gülü ekler teşne dudak emine Anlatılır dem be dem şiirde çay sevgisi Ankara, 26.01.2016 İbrahim Kilik |