AVCIElinde oltayla gelirdi gündeme Karanlıkta çalan kaval sesiydi Penceresinden çok kapısı vardı Üstümüzde gökyüzü ve gece Kimi sen görürdün kimi zaman ben Gece gökyüzüydü aşkın dili Acizdi bedenlerimiz Ezilirdi aralarında Işığa göçlerin şarkısıydı Unutulmazların olmalı yanında şimdi Ne bilim ne sanat bir şey kalmazdı tek başına Siz orada öpüşürken iki metre Her şey ikinin bileşkesinde yatıyor Varlığımın adı küçük yazıldı oysa Silinmez anlar özlemler var şurada Bağırıp duruyorum ya Sen yaz sonunu İlan et Sen taşkürenin avcısı |
Şiirinizi çok beğendim…
………………………….. Saygı ve Selamlar