Ne söylesem yalan ne yazsam boştur
Ömrümü sevgisiz yıllara verdim.
Boşuna gezmişim ben bu âlemde
Bildim de gözyaşım sellere verdim.

Gam çektim boş yere üzüldüm boşa
İmrendim çiçeğe özendim kuşa
Destursuz, fermansız girdim ataşa
Yandırdım cismimi küllere verdim.

Savruldu benliğim toz duman oldu
Yıllar yılı yanan köz, duman oldu
Aşka dair onca söz, duman oldu
Tak etti canıma yellere verdim.

Yar etmedi felek boşa evdiğim
Emsalsizdir vallah-billâh övdüğüm
Şuracıkta bekler iken sevdiğim
Tutup da gönlümü ellere verdim.

Boş imiş kurduğum bütün hayaller
Boş yere zamansız esmezmiş yeller
Güle benzer her mevsimde güzeller
Yanağın kokusun güllere verdim.

GAFLETÎ’yim ben de boşu boşuna
Siyah gözlerine, karakaşına
Bir umuttur bağlamışım peşine
Aklımı gittiğin yollara verdim.