BAHAR’IN ASLI KIRIM

Kaç gün oldu görmedim, çatık kaşlı Bahar’ım,
Sen benim evvelimdin, ahirde de ol yârim.
Sözlerime gücenme, daha yeni şairim,
Eğer birgün dönersen, güzelini söylerim.

Belki de çok ünledin, üzgünüm; hiç duymadım,
Benim kötü düşlerin, tek sebebi sen idin.
Yollarını bilseydim, gelirdim adım adım,
Bizleri ayıranda, ne iman var, ne de din.

Bir aşığın sitemi, elma ile eriktir,
Bazen kırmızı olur, bazen de bir ekşidir.
Ama senden kalanlar, ne ettiysem koruktur.,
Belki pekmeze döner; bu bir gönül işidir.

Elim kendince yazdı, benim bir suçum yoktur,
Sade şunu bilesin: senden kalan bir oktur.
Kâlbim onu yedi de, boş söze karnı toktur,
Kalemimi kırsam mı, şu gönlümü acıtır?

Kalem yoksa dilim var, ben de türkü söylerim,
Bahar’ımın o aslı, tatar ülkesi; Kırım.
Vagonlar çok soğuktu, acep daha yaşar mı?
Hiç bir şey yapamadım; utanır, sıkılırım,

25.01.2017

MCİO