Hezimet
kimi zihnimi çaldı,
oyundaki atın, fili devirdiği gibi.. dolu bir dolmuş misali, durağımda durmadan gitti.. kimi aklımı aldı, sır’atın ucunda, cehennemi sevecekmişim gibi.. kuru bir dalın üstünde, öylece bırakıp gitti.. kimine de hayatım kaldı, damağımda öksüz üzüm şarabı, dudağımda kaçak sigara gibi.. ona da yetmedi, küfredip siktir etti.. kimi de durdu yanımda, bu aralar, Allah’ı var. dökülürken dudaklarımdan, cümlelerimi aldı, bozbulanık. sessizce gitti.. kimi alamadığı için gitti, kimine aldığı yetmedi. ölüm ko(r)kusunu alan gitti.. pas tutar mı sevilen yürek, tuttu işte. hani ışıldardı işleyen demir, demir de sendin, hayat da. benim ömrüm gitti.. O.S. |