bir yol, bir aşk kikayesi

titreyen ayaklarım geçmişi yazar gibi,
doğacak fırtınayı fark ediyor hislerim.
aşka esir benliğim,
bulamıyorum artık düne ait kimliğim.
volkan olmuş içimde sana ait tutkular,
patladı patlayacak,
alevlendi yanacak.
sahip çık ne kalırsa küllerimden geriye,
anlarsın belki beni seversin ölesiye.

özlem sarmış gönlümü kanadı kırık kuşum,
uçmalara koşarım yolum tükensin diye.
bir umuttun kalbimde,
bir ışıktın önümde,
dalga dalga heyecan titreyen bedenimde.
uzakta ki sevgili,
kör düğüm olmuş yollar,
yollar değil kördüğüm aşkımızda çıkmazlar.
çöz dedin de çözülmez ki,
meftun kalmıştı sana büyülenmiş duygular.

zor bir sınavın öncesinde bocalayan çocuklar gibi,
aşamıyorum akıl tutulmalarını.
seraba dönmüş hayallerime isyan fırtınaları koptu kopacak.
kulaklarımda çınlıyor dilinden düşen sözler,
bir gecelik aşk mıydı yaşanılan o anlar…
adamıştım ömrümü Mecnun’un olmak için,
tiksinti gelir bana nefsimin şehvetinden.
yaşanmadı say aşkım karanlık o geceyi,
kurtar ruhumu artık pişmanlık kasvetinden.

izliyorum kendimi yükseklerde uçarak,
kayıyorum sanki bulutlar arasında bedensiz bir ruh gibi.
şimşekler yanım sıra,
gözlerimde bir ıslaklık yağmur damlaları mı?
sisler arasında bir sevgili,
sevgilinin hayali,
ani bir fren sesi.
ah aşk!
görebilseydim seni son nefesi vermeden.

deli poyraz dolaşır çırpınan yüreğimde,
kayboluyorum sanki derin sulara doğru.
kavuşma anı yakın.
sardı her yanımı zamansız üşümeler,
arttıkça arttı yine nedensiz titremeler.
ah Selda!
ısıt kalbimi sıcaklığınla,
dudaklarımı sar dudaklarınla,
nefesim kesilsin de öleyim kucağında.

Mehmet Macit
24.01.2017
Dikili/İzmir